Stomatologia dziecięca

Czym jest stomatologia dziecięca?

Stomatologia dziecięca, inaczej pedodoncja (lub dentystyka dziecięca), to odrębna specjalizacja w stomatologii, skupiająca się na profilaktyce oraz leczeniu chorób zębów dziecięcych. Powstała dlatego, że zęby i jama ustna dzieci i młodzieży w wieku rozwojowym różnią się od tych, które mają dorośli.

leczenie stomatologiczne dzieci

Kiedy pójść z dzieckiem pierwszy raz do dentysty?

Zazwyczaj pierwsza wizyta u stomatologa powinna odbyć się wtedy, gdy w jamie ustnej dziecka pojawią się pierwsze ząbki, czyli około 6-8 miesiąca życia. Lekarz może wtedy sprawdzić stan jamy ustnej u malucha, skontrolować wyrznięte ząbki i omówić z rodzicami wszelkie wątpliwości dotyczące ząbkowania i poprawnego dbania o higienę. Podczas pierwszej konsultacji u stomatologa bardzo duże znaczenie ma rozmowa lekarza z rodzicami. Powinna ona uczulić ich na to jak dbać o zdrowie jamy ustnej malucha, jak przygotować dziecko do późniejszych wizyt w gabinecie stomatologicznym oraz jak zapobiegać poważnej chorobie zębów – próchnicy butelkowej. Próchnica butelkowa może się rozwinąć już u najmłodszych, kilkunastomiesięcznych dzieci m.in. poprzez nieprawidłowe dbanie o nawyki higieniczne i złą dietę.

Czym jest wizyta adaptacyjna?

Wizyta adaptacyjna powinna zostać przeprowadzona podczas, któregoś z kolejnych przeglądów, kiedy maluch będzie już bardziej zainteresowany miejscem w którym się znajduje, będzie zadawać pytania o to co Pani doktor robi lub do czego służą urządzenia w gabinecie. Wizyta adaptacyjna to zabawa na fotelu dentystycznym, mająca na celu w przyjemny sposób opisać dziecku to czego może się spodziewać podczas wizyt u dentysty. Lekarz może na przykład razem z dzieckiem pooglądać jego ząbki w lusterku, policzyć je i posuszyć „suszarką”. Dzieciom zwykle podoba się jeżdżenie fotelem stomatologicznym w górę i dół, jak na statku i psikanie wodą z dmuchawką do kubeczka, a następnie wysysanie jej ślinociągiem. Wszystkie czynności, które na kolejnych wizytach lekarz będzie wykonywał w buzi dziecka mogą zostać wytłumaczone w zabawny sposób, dzięki czemu gdy przyjdzie do wykonania ich w jamie ustnej, dziecko nie powinno się bać co się dzieje. Z doświadczenia lekarzy wynika, że wizyta adaptacyjna jest bardzo ważna dla zbudowania dobrej współpracy między dzieckiem, rodzicami i lekarzem.

szczęśliwy pacjent

Jak często powinno się chodzić z dzieckiem na przeglądy do stomatologa?

Warto regularnie odwiedzać z dzieckiem dentystę co 3-4 miesiące, w zależności od wskazań lekarza. Dynamika zmian pojawiających się w jamie ustnej dziecka jest większa niż u osoby dorosłej, dlatego również kontrole stomatologiczne powinny się odbywać częściej. Poza tym jeśli dziecko już od najmłodszych lat przyzwyczai się do wizyt w gabinecie stomatologicznym, to w przyszłości nie będzie się bało otwierać buzi na fotelu dentystycznym. Lepiej, aby pierwsze wizyty dziecka miały na celu tylko sprawdzanie ząbków, ewentualnie ich fluoryzację – malowanie ząbków ładnie pachnącym lakierem, niż aby wiązały się od razu z koniecznością leczenia. Regularne wizyty kontrolne pozwalają lekarzowi zainterweniować, gdyby działo się coś niepokojącego lub gdyby higiena jamy ustnej nie była wystarczająca. Lekarz może wtedy zaproponować zabiegi profilaktyczne, wytłumaczyć jak dokładniej zadbać o stan zębów i jamy ustnej malucha lub jeśli taka będzie potrzeba rozpocząć mało inwazyjne leczenie.

W Rewidental dbamy o zęby naszych pacjentów już od ich najmłodszych lat. Specjalizujemy się w kompleksowym leczeniu zębów mlecznych i stałych u dzieci. Nasza oferta obejmuje:

  • Przeglądy stomatologiczne – wykonywane, by ocenić stan jamy ustnej dziecka i ustrzec je przed takimi problemami, jak próchnica czy wady zgryzu.
  • Instruktaże i wizyty adaptacyjne – będące okazją do oswojenia dziecka z gabinetem dentystycznym oraz wskazania mu prawidłowych technik szczotkowania zębów.
  • Lakowanie – uszczelnianie bruzd zębów trzonowych i przedtrzonowych, stanowiące ważny element profilaktyki próchnicy.
  • Lakierowanie – pokrycie zębów preparatem fluorowym, zwiększającym ich odporność na działanie kwasów, a tym samym – na powstawanie próchnicy.